| |||||||||||||
THE BREEDER FEEDER
Friday, June 5, 2015
Wednesday, April 15, 2015
Η Σεφ των πιο Γνωστών Εικαστικών της Νέας Υόρκης είναι Ελληνίδα και μας Μαγείρεψε στην Αθήνα
Σταματία Δημητρακοπούλου
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Καραβατέλλης
Το δείπνο που ακολουθεί τα εγκαίνια μιας έκθεσης είναι μια παράδοση αιώνων. Μια κοινωνική συνθήκη που συγκεντρώνει καλλιτέχνες, εμπόρους, πάτρονες, λοιπούς εμπλεκόμενους και απλούς περαστικούς σε ένα συνήθως μεγάλο τραπέζι όπου το καλό φαγητό αναλαμβάνει να σπάσει τον πάγο. Για πολλά χαμόγελα ικανοποίησης στο τέλος τέτοιων καταστάσεων ευθύνεται η Mina Stone, η ελληνικής καταγωγής μαγείρισσα που με τα γεύματα της «στυλώνει» την καλλιτεχνική αφρόκρεμα της Νέας Υόρκης.
Στο νέο της βιβλίο Cooking For Artists, υπάρχει ένα δισέλιδο που συνοψίζει όλο το νόημα της μαγειρικής της, απεικονίζοντας δεξιά το μεσημεριανό τραπέζι με ρεβυθόσουπα στο σπίτι της αγαπημένης της γιαγιάς στον Πειραιά, και αριστερά το ίδιο ακριβώς τραπέζι αυτή τη φορά σε κάποιο καλλιτεχνικό εργαστήριο στο Μπρούκλιν. Πριν από μερικές μέρες η Mina μαζί με τον φίλο της -επίσης ελληνικής καταγωγής- Αlex Eagleton ήταν οι guest chefs στο Breeder Feeder μαγειρεύοντας για πρώτη φορά στην Αθήνα.
VICE: Γεια σου Mina, γνωρίζω πως άρχισες να μαγειρεύεις επαγγελματικά όταν ήσουν 24 ετών. Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με την μαγειρική;
Mina Stone: Η σχέση μου με την μαγειρική ξεκίνησε σχεδόν τυχαία. Σπούδασα fashion design και μόλις αποφοίτησα ασχολήθηκα με την πρώτη μου σειρά ρούχων. Πάντα μου άρεσε η μαγειρική, στην αρχή ήταν μία από τις παράξενες δουλειές που έκανα για να συντηρήσω τον εαυτό μου για όσο ετοίμαζα τη σειρά.
Mina Stone: Η σχέση μου με την μαγειρική ξεκίνησε σχεδόν τυχαία. Σπούδασα fashion design και μόλις αποφοίτησα ασχολήθηκα με την πρώτη μου σειρά ρούχων. Πάντα μου άρεσε η μαγειρική, στην αρχή ήταν μία από τις παράξενες δουλειές που έκανα για να συντηρήσω τον εαυτό μου για όσο ετοίμαζα τη σειρά.
Υπάρχει μια ιδιαίτερη αίσθηση αυθεντικότητας στην μαγειρική σου. Θα έλεγες πως οφείλεται στην παράδοση της ελληνικής κουζίνας που ακολουθείς ή σε μια περισσότερο εννοιολογική προσέγγιση;
Δεν θα έλεγα ότι η μαγειρική μου είναι παραδοσιακά ελληνική - έχει πάντα κάποιο twist. Με ενδιαφέρουν πάντα οι μεσογειακές πρώτες ύλες. Η εννοιολογική προσέγγιση είναι στην πραγματικότητα η απλότητα. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ τα υλικά που μπορώ να βρω κάθε φορά και να κάνω δημιουργικούς συνδυασμούς. Ο καλύτερος τρόπος να το εξηγήσω είναι παρομοιάζοντας τη μαγειρική με την γλώσσα. Ξεκινάς από μια πρόταση που βγάζει νόημα και αυτή καταλήγει να γίνεται ένα ολόκληρο μενού.
Δεν θα έλεγα ότι η μαγειρική μου είναι παραδοσιακά ελληνική - έχει πάντα κάποιο twist. Με ενδιαφέρουν πάντα οι μεσογειακές πρώτες ύλες. Η εννοιολογική προσέγγιση είναι στην πραγματικότητα η απλότητα. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ τα υλικά που μπορώ να βρω κάθε φορά και να κάνω δημιουργικούς συνδυασμούς. Ο καλύτερος τρόπος να το εξηγήσω είναι παρομοιάζοντας τη μαγειρική με την γλώσσα. Ξεκινάς από μια πρόταση που βγάζει νόημα και αυτή καταλήγει να γίνεται ένα ολόκληρο μενού.
Πώς πετυχαίνεις την αρμονία σε ένα μενού; Βασίζεσαι σε θεματικές ή έχεις κάποιον κρυφό συνδυασμό υλικών που ακολουθείς σε κάθε γεύμα;
Κατά τη γνώμη μου η αρμονία σε ένα γεύμα βασίζεται σε έναν υγιεινό και πολύχρωμο συνδυασμό πιάτων, και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο στη δουλειά μου. Για παράδειγμα, δεν χρησιμοποιώ τυρί ή κρέας δύο φορές σε κάποιο μενού. Επίσης με ενδιαφέρει να οργανώνω το μενού έτσι ώστε ένας χορτοφάγος να μείνει ευχαριστημένος όπως και κάποιος που τρώει κρέας. Θεωρώ πως ένα γεύμα είναι επιτυχημένο όταν φεύγοντας νιώθει κανείς όμορφα, παρά φουσκωμένος και βαρύς.
Κατά τη γνώμη μου η αρμονία σε ένα γεύμα βασίζεται σε έναν υγιεινό και πολύχρωμο συνδυασμό πιάτων, και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο στη δουλειά μου. Για παράδειγμα, δεν χρησιμοποιώ τυρί ή κρέας δύο φορές σε κάποιο μενού. Επίσης με ενδιαφέρει να οργανώνω το μενού έτσι ώστε ένας χορτοφάγος να μείνει ευχαριστημένος όπως και κάποιος που τρώει κρέας. Θεωρώ πως ένα γεύμα είναι επιτυχημένο όταν φεύγοντας νιώθει κανείς όμορφα, παρά φουσκωμένος και βαρύς.
Τι το ιδιαίτερο έχει το να μαγειρεύεις για καλλιτέχνες;
Το πιο ιδιαίτερο στοιχείο είναι η ελευθερία που μου δίνεται να μαγειρεύω ό,τι θέλω σε ένα φιλόξενο και ζεστό περιβάλλον.
Το πιο ιδιαίτερο στοιχείο είναι η ελευθερία που μου δίνεται να μαγειρεύω ό,τι θέλω σε ένα φιλόξενο και ζεστό περιβάλλον.
Διάβασα στον πρόλογο του νέου σου βιβλίου Cooking for Artists πως στο πρώτο γεύμα που μαγείρεψες για την CBE το 2006, το κυρίως πιάτο ήταν Bouillabaisse κοτόπουλο, ως αναφορά στο κοτόπουλο με κάρι που συνήθιζε να μαγειρεύει τον 19ο αιώνα ο Γάλλος έμπορος τέχνης Ambroise Vollard στους καλεσμένους του. Πόσο συχνά χρησιμοποιείς τέτοιες αναφορές στη μαγειρική σου;
Αυτή ήταν η μοναδική φορά!
Αυτή ήταν η μοναδική φορά!
Μαγειρεύεις για καλλιτέχνες των οποίων η δουλειά σου αρέσει, ή αυτό είναι κάτι που δε σε απασχολεί;
Δεν έχει σχέση, ωστόσο θα πρέπει να συμπαθώ αυτόν για τον οποίο μαγειρεύω. Ευτυχώς συμπαθώ τους περισσότερους ανθρώπους!
Δεν έχει σχέση, ωστόσο θα πρέπει να συμπαθώ αυτόν για τον οποίο μαγειρεύω. Ευτυχώς συμπαθώ τους περισσότερους ανθρώπους!
Πόσο εύκολο ήταν να εκδώσεις ένα βιβλίο που ισορροπεί ανάμεσα σε έκδοση τέχνης και βιβλίο συνταγών; Θα μπορούσες να μου πεις δυο λόγια για τα σχέδια του καταλόγου;
Ήταν εύκολο και δύσκολο μαζί. Εύκολο επειδή πρόκειται για ένα πολύ ειλικρινές βιβλίο και δύσκολο γιατί κανείς μας δεν είχε ξανα εκδόσει βιβλίο μαγειρικής, και υπήρχε μία μικρή πρόκληση στο να μάθουμε πως πρέπει να λειτουργήσουμε. Όλα τα σχέδια είναι συνεισφορές καλλιτεχνών για τους οποίους έχω μαγειρέψει στο παρελθόν και με τους οποίους έχω κάποιο είδος σχέσης. Νομίζω πως ταιριάζουν πολύ στο βιβλίο, προσθέτοντας κάτι προσωπικό, στοχαστικό και κωμικό μαζί.
Ήταν εύκολο και δύσκολο μαζί. Εύκολο επειδή πρόκειται για ένα πολύ ειλικρινές βιβλίο και δύσκολο γιατί κανείς μας δεν είχε ξανα εκδόσει βιβλίο μαγειρικής, και υπήρχε μία μικρή πρόκληση στο να μάθουμε πως πρέπει να λειτουργήσουμε. Όλα τα σχέδια είναι συνεισφορές καλλιτεχνών για τους οποίους έχω μαγειρέψει στο παρελθόν και με τους οποίους έχω κάποιο είδος σχέσης. Νομίζω πως ταιριάζουν πολύ στο βιβλίο, προσθέτοντας κάτι προσωπικό, στοχαστικό και κωμικό μαζί.
Τα τελευταία χρόνια μαγειρεύεις τρεις φορές την εβδομάδα στο στούντιο του Urs Fischer. Πως είναι να δουλεύει κανείς σε ένα τέτοιο περιβάλλον και ποια είναι η ατμόσφαιρα στο στούντιο;
Το περιβάλλον είναι υπέροχο, το μέρος είναι πολύ ιδιαίτερο και όλοι είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Πιστεύω ότι αξίζουν συγχαρητήρια στον Urs για την δημιουργία ενός τόσο τόσου καλού εργασιακού περιβάλλοντος για τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί.
Το περιβάλλον είναι υπέροχο, το μέρος είναι πολύ ιδιαίτερο και όλοι είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Πιστεύω ότι αξίζουν συγχαρητήρια στον Urs για την δημιουργία ενός τόσο τόσου καλού εργασιακού περιβάλλοντος για τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί.
Ποια είναι τα αγαπημένα σου μέρη για φαγητό στην Αθήνα;
Ο Νικήτας στου Ψυρρή, η ψαροταβέρνα Ταξιδεύοντας στο Κερατσίνι, και φυσικά το σπίτι της γιαγιάς μου.
Ο Νικήτας στου Ψυρρή, η ψαροταβέρνα Ταξιδεύοντας στο Κερατσίνι, και φυσικά το σπίτι της γιαγιάς μου.
Πως ήταν η εμπειρία σου μαγειρεύοντας στο Breeder Feeder;
Ήταν τέλεια, ο Alex και εγώ αγαπήσαμε αυτό το μέρος. Το πρώτο βράδυ έπρεπε να μάθουμε πως λειτουργεί και στη συνέχεια περάσαμε πολύ ωραία. Επίσης το να δουλέψουμε στην Αθήνα ήταν όνειρο και των δυο μας.
Ήταν τέλεια, ο Alex και εγώ αγαπήσαμε αυτό το μέρος. Το πρώτο βράδυ έπρεπε να μάθουμε πως λειτουργεί και στη συνέχεια περάσαμε πολύ ωραία. Επίσης το να δουλέψουμε στην Αθήνα ήταν όνειρο και των δυο μας.
Ποια είναι η καλύτερη συνταγή για το hangover;
Κοτόσουπα 110%.
Κοτόσουπα 110%.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;
Μακαρόνια με κιμά και αγκινάρες με αρακά.
Μακαρόνια με κιμά και αγκινάρες με αρακά.
Ποιο είναι το πιο περίεργο μέρος στο οποίο έχεις μαγειρέψει;
Το πιο ενδιαφέρον μέρος είναι μέχρι στιγμής μια βίλα που χτίστηκε στις αρχές του 1800. Ονομάζεται Rokeby Farm και βρίσκεται στο άνω μέρος της Νέας Υόρκης. Ένα πραγματικά φανταστικό αλλά ταυτόχρονα πολύ περίεργο μέρος.
Το πιο ενδιαφέρον μέρος είναι μέχρι στιγμής μια βίλα που χτίστηκε στις αρχές του 1800. Ονομάζεται Rokeby Farm και βρίσκεται στο άνω μέρος της Νέας Υόρκης. Ένα πραγματικά φανταστικό αλλά ταυτόχρονα πολύ περίεργο μέρος.
Πως περνάει η μέρα σου στην Νέα Υόρκη;
Στην αρχή κάνω κάποιου είδους γυμναστική όπως yoga ή barre, μετά αγοράζω τις προμήθειες και ακολουθεί η μαγειρική στο στούντιο. Στη συνέχεια κάνω άλλες δουλειές -όπως το να απαντάω στις ερωτήσεις του VICR- και η μέρα κλείνει με κρασί και φαγητό, συζητώντας με τον Άλεξ, φίλους, ή και τα δύο.
Στην αρχή κάνω κάποιου είδους γυμναστική όπως yoga ή barre, μετά αγοράζω τις προμήθειες και ακολουθεί η μαγειρική στο στούντιο. Στη συνέχεια κάνω άλλες δουλειές -όπως το να απαντάω στις ερωτήσεις του VICR- και η μέρα κλείνει με κρασί και φαγητό, συζητώντας με τον Άλεξ, φίλους, ή και τα δύο.
http://www.vice.com/gr/read/synenteuksi-mina-stone
Thursday, March 26, 2015
| ||||||||||||||
|
Wednesday, March 25, 2015
Mina Stone & Alex Eagleton: Τα ρεβίθια της γιαγιάς έρχονται από τη Νέα Υόρκη
Από Άντζελα Σταματιάδου - 01/04/2015
Οι δύο ελληνικής καταγωγής αυτοδίδακτοι μάγειρες από το Μπρούκλιν μιλούν στην Άντζελα Σταματιάδου λίγο προτού έρθουν να μαγειρέψουν στο Breeder Feeder αυτή την Παρασκευή 3 και το Σάββατο 4/4 για τις αφετηρίες τους, τα οικογενειακά τους φίλτρα και όλα όσα έχουν διαμορφώσει τη σχέση τους με το φαγητό.
Ο Alex Eagleton και η Mina Stone (στο κέντρο) με τους συνεργάτες τους
Η Mina Stone ξεκίνησε ως σχεδιάστρια μόδας. Ο Alex Eagleton είναι ζωγράφος και γλύπτης, αλλά υπήρξε και... χρηματιστής στη Wall Street και μηχανικός ήχου. Τους κέρδισε όμως αμφότερους η μαγειρική. Τώρα θα τους βρείτε να μαγειρεύουν για την πρωτοπόρα νεοϋορκέζικη γκαλερί Gavin Brown’s Enterprise και το στούντιο του Urs Fischer (καλλιτέχνης που κινείται μεταξύ του νεο-ντανταϊσμού, της Pop Art και της εννοιολογικής τέχνης, μια έκθεση-δράση του οποίου είδαμε πριν από μερικά χρόνια στο Παλιό Σφαγείο Ύδρας ). Οι δύο ελληνικής καταγωγής μάγειρες έρχονται στην Αθήνα την Παρασκευή 3 και το Σάββατο 4/4 για δυο βραδιές στο Breeder Feeder της γκαλερί The Breeder (Περδίκα 6, Μεταξουργείο, 2103317527 ) έχοντας στις βαλίτσες τους ένα μενού που ξεδιπλώνει την πολυπολιτισμικότητα του Μεγάλου Μήλου. Στις 4/4, προτού δοκιμάσετε το λαβράκι Αguachile, τον μπακαλιάρο σε στιλ Καραϊβικής με τη salsa αβοκάντο και τα λοιπά πιάτα του «Back to town» (€ 30/άτομο ), θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε την παρουσίαση του πρώτου βιβλίου της Mina (7.30 μ.μ. ). Το «Cooking for artists», με συνταγές που μαγείρεψε για καλλιτέχνες, σε σχεδιασμό του Urs Fischer και φωτογραφίες της ίδιας, είναι ένα κλείσιμο του ματιού στη γιαγιά της, την πρώτη επαφή της με την κουζίνα. Εξ ου και τα ρεβίθια με δεντρολίβανο, που είναι η αγαπημένη της συνταγή και το απόλυτο χιτ στους φίλους της στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.
Η Mina Stone και ο Urs Fischer, ιδέα του οποίου ήταν το βιβλίο Cooking for Artists
Πώς έγινε η μετάβαση από τη μόδα και την τέχνη στη μαγειρική;
Μ.S. Σπούδασα σχέδιο μόδας και μετά την αποφοίτησή μου λανσάρισα τη δική μου σειρά ρούχων. Ψάχνοντας έναν τρόπο να συμπληρώσω το εισόδημά μου, ξεκίνησα παράλληλα να μαγειρεύω για φίλους από το χώρο. Σε κάποιο event ήταν παρών ο διευθυντής της Gavin Brown’s Enterprise, o oποίος μου ζήτησε να μαγειρέψω ένα δείπνο για την γκαλερί. Έχουν περάσει ήδη 9 χρόνια! Γνώρισα τον Urs μέσω της GBE και άρχισα να μαγειρεύω στο στούντιό του πριν από 5 χρόνια – εκείνος είχε την ιδέα να φτιάξουμε ένα βιβλίο μαγειρικής κι εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι το ήθελα όσο τίποτε κaι αφιερώθηκα στη μαγειρική 100%.
A.E. Παρακολουθούσα τον παππού μου να μαγειρεύει στην Κρήτη. Ήταν πολύ ξεχωριστός άνθρωπος. 'Εβλεπα πόσο το αγαπούσε και σκεφτόμουν ότι μπορεί να το αγαπήσω κι εγώ. Είχα δίκιο. Εκεί ξεκίνησε η σχέση μου με τη μαγειρική. Εξελίχθηκε μέσω της επιθυμίας μου να τρώω κάποια ελληνικά φαγητά που είναι δύσκολο να βρεις στην Αμερική. Άρχισα να πειραματίζομαι και να νιώθω άνετα στην κουζίνα. Τότε γνώρισα τη Mina, η οποία με κάλεσε να μαγειρέψω μαζί της στην GBE και μέσω αυτής τον Urs. Ευτυχώς, τους άρεσε το φαγητό και με κάλεσαν ξανά και ξανά. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να ασχολούμαι με τη δουλειά μου. Το στούντιό μου είναι πολύ δραστήριο. Είμαι πολύ τυχερός που μπορώ να βγάζω χρήματα από δύο πράγματα που αγαπώ. Δεν διασταυρώνονται πάντως. Ναι, μαγειρεύω μόνο για τον κόσμο της τέχνης, αλλά το φαγητό δεν είναι το αντικείμενο της δικής μου τέχνης και δεν θα έλεγα ότι το στήσιμο των πιάτων μου είναι εμπνευσμένο. Η Mina ξέρει πώς να φτιάχνει ένα πιάτο απολαυστικό στο μάτι, ενώ η δική μου αντίληψη για την αληθινή ομορφιά είναι η αργή περιστροφή του γύρου.
Μ.S. Σπούδασα σχέδιο μόδας και μετά την αποφοίτησή μου λανσάρισα τη δική μου σειρά ρούχων. Ψάχνοντας έναν τρόπο να συμπληρώσω το εισόδημά μου, ξεκίνησα παράλληλα να μαγειρεύω για φίλους από το χώρο. Σε κάποιο event ήταν παρών ο διευθυντής της Gavin Brown’s Enterprise, o oποίος μου ζήτησε να μαγειρέψω ένα δείπνο για την γκαλερί. Έχουν περάσει ήδη 9 χρόνια! Γνώρισα τον Urs μέσω της GBE και άρχισα να μαγειρεύω στο στούντιό του πριν από 5 χρόνια – εκείνος είχε την ιδέα να φτιάξουμε ένα βιβλίο μαγειρικής κι εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι το ήθελα όσο τίποτε κaι αφιερώθηκα στη μαγειρική 100%.
A.E. Παρακολουθούσα τον παππού μου να μαγειρεύει στην Κρήτη. Ήταν πολύ ξεχωριστός άνθρωπος. 'Εβλεπα πόσο το αγαπούσε και σκεφτόμουν ότι μπορεί να το αγαπήσω κι εγώ. Είχα δίκιο. Εκεί ξεκίνησε η σχέση μου με τη μαγειρική. Εξελίχθηκε μέσω της επιθυμίας μου να τρώω κάποια ελληνικά φαγητά που είναι δύσκολο να βρεις στην Αμερική. Άρχισα να πειραματίζομαι και να νιώθω άνετα στην κουζίνα. Τότε γνώρισα τη Mina, η οποία με κάλεσε να μαγειρέψω μαζί της στην GBE και μέσω αυτής τον Urs. Ευτυχώς, τους άρεσε το φαγητό και με κάλεσαν ξανά και ξανά. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να ασχολούμαι με τη δουλειά μου. Το στούντιό μου είναι πολύ δραστήριο. Είμαι πολύ τυχερός που μπορώ να βγάζω χρήματα από δύο πράγματα που αγαπώ. Δεν διασταυρώνονται πάντως. Ναι, μαγειρεύω μόνο για τον κόσμο της τέχνης, αλλά το φαγητό δεν είναι το αντικείμενο της δικής μου τέχνης και δεν θα έλεγα ότι το στήσιμο των πιάτων μου είναι εμπνευσμένο. Η Mina ξέρει πώς να φτιάχνει ένα πιάτο απολαυστικό στο μάτι, ενώ η δική μου αντίληψη για την αληθινή ομορφιά είναι η αργή περιστροφή του γύρου.
Μαγειρεύοντας για καλλιτέχνες
Είναι τελικά η μαγειρική μια μορφή τέχνης;
A.E. Νομίζω ότι είναι μαγεία. Και μόνο από τη ρίζα της λέξης. Όταν μαγειρεύεις, είναι σαν να διαλογίζεσαι. Οπότε είναι, υπό αυτήν την έννοια, σαν τέχνη. Επίσης χαίρομαι που καλμάρω όταν μαγειρεύω. Ακόμη κι αν η κουζίνα μοιάζει με πεδίο μάχης.
Μ.S. Και ναι, και όχι. Από τη μια θεωρώ ότι η δυνατότητα να εκφράζεσαι και να το μοιράζεσαι με τους άλλους είναι τέχνη – έτσι νιώθω σκέφτομαι το φαγητό κι όταν συνθέτω ένα μενού. Είναι η προσωπική μου μορφή έκφρασης. Από την άλλη, πιστεύω ότι η μαγειρική είναι από μόνη της ένα πολύ ιδιαίτερο πράγμα, που δεν έχει καθόλου να κάνει με την τέχνη. Έχει να κάνει με την έκφραση της αγάπης γι’ αυτούς για τους οποίους μαγειρεύεις. Σκέφτομαι τη γιαγιά μου. Είναι καλλιτέχνις διότι είναι πολύ δημιουργική, αλλά στην ουσία ικανοποιεί μια βασική ανάγκη για την ίδια και την οικογένειά της. Αυτό που χαίρομαι περισσότερο είναι ότι η δουλειά μου κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους ξανά και ξανά.
Η ελληνική σας καταγωγή επηρεάζει τη μαγειρική σας;
Μ.S. Είναι μεγάλη επιρροή και για τον Αlex, και για μένα. Συχνά του λέω πόσο υπερήφανη είμαι για την ελληνική κουζίνα, διότι φτιάχνει το πιο νόστιμο φαγητό με λίγα υλικά. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου, να κρατάω τα πράγματα απλά: με πολύ ελαιόλαδο, πολύ λεμόνι και καλές πρώτες ύλες.
A.E. Βέβαια! Ξεκίνησε από μια επιθυμία για τα ελληνικά αρωμάτα και υφές. Μετά έγινε τρόπος σκέψης. Στην ουσία έχω μέσα μου μια γιαγιά που προσπαθεί να σκαρώσει κάτι με το τίποτα και να ταΐσει την οικογένεια. Είναι απίστευτο πόσο ελάχιστα υλικά χρειάζονται για μερικά από τα πιο πολύπλοκα ελληνικά πιάτα.
A.E. Νομίζω ότι είναι μαγεία. Και μόνο από τη ρίζα της λέξης. Όταν μαγειρεύεις, είναι σαν να διαλογίζεσαι. Οπότε είναι, υπό αυτήν την έννοια, σαν τέχνη. Επίσης χαίρομαι που καλμάρω όταν μαγειρεύω. Ακόμη κι αν η κουζίνα μοιάζει με πεδίο μάχης.
Μ.S. Και ναι, και όχι. Από τη μια θεωρώ ότι η δυνατότητα να εκφράζεσαι και να το μοιράζεσαι με τους άλλους είναι τέχνη – έτσι νιώθω σκέφτομαι το φαγητό κι όταν συνθέτω ένα μενού. Είναι η προσωπική μου μορφή έκφρασης. Από την άλλη, πιστεύω ότι η μαγειρική είναι από μόνη της ένα πολύ ιδιαίτερο πράγμα, που δεν έχει καθόλου να κάνει με την τέχνη. Έχει να κάνει με την έκφραση της αγάπης γι’ αυτούς για τους οποίους μαγειρεύεις. Σκέφτομαι τη γιαγιά μου. Είναι καλλιτέχνις διότι είναι πολύ δημιουργική, αλλά στην ουσία ικανοποιεί μια βασική ανάγκη για την ίδια και την οικογένειά της. Αυτό που χαίρομαι περισσότερο είναι ότι η δουλειά μου κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους ξανά και ξανά.
Η ελληνική σας καταγωγή επηρεάζει τη μαγειρική σας;
Μ.S. Είναι μεγάλη επιρροή και για τον Αlex, και για μένα. Συχνά του λέω πόσο υπερήφανη είμαι για την ελληνική κουζίνα, διότι φτιάχνει το πιο νόστιμο φαγητό με λίγα υλικά. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου, να κρατάω τα πράγματα απλά: με πολύ ελαιόλαδο, πολύ λεμόνι και καλές πρώτες ύλες.
A.E. Βέβαια! Ξεκίνησε από μια επιθυμία για τα ελληνικά αρωμάτα και υφές. Μετά έγινε τρόπος σκέψης. Στην ουσία έχω μέσα μου μια γιαγιά που προσπαθεί να σκαρώσει κάτι με το τίποτα και να ταΐσει την οικογένεια. Είναι απίστευτο πόσο ελάχιστα υλικά χρειάζονται για μερικά από τα πιο πολύπλοκα ελληνικά πιάτα.
Φυλλομετρώντας το Cooking for artists
Θα λέγατε ότι υπάρχει μια τάση εκδημοκρατισμού της μαγειρικής; Τα blogs, οι αυτοδίδακτοι μάγειρες καταργούν έναν ελιτισμό;
Μ.S. Θα έλεγα πως ναι. Αφού υπάρχει χώρος για μένα και τον Alex, κάτι τέτοιο θα πρέπει να συμβαίνει. Στον κόσμο αρέσει το φαγητό που τον κάνει να νιώθει καλά και δεν υπάρχει τίποτα σαν το απλό σπιτικό φαγητό.
A.E. Δεν είμαι σίγουρος ότι διακρίνω κάποιον εκδημοκρατισμό. Δυστυχώς, δεν νομίζω ότι ο ελιτισμός θα ξεθωριάσει ποτέ. Αλλά ίσως και να μην είναι έτσι. Το internet σίγουρα δημιούργησε μια πλατφόρμα μέσα από την οποία οι άνθρωποι μοιράζονται τα πάντα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ανακαλύψει κάποιος ένα ταλέντο που υπό άλλες συνθήκες θα έμενε στην αφάνεια και αυτό είναι υπέροχο. Από την άλλη, υπάρχουν αρκετά απαίσια πράγματα εκεί έξω και η αυθεντικότητα υποχωρεί ως αποτέλεσμα της μανίας με τις μοδάτες τάσεις. Είτε έτσι είτε αλλιώς, πάντως, το να μοιράζεσαι είναι φανταστικό. Έχω μάθει πολλά από άλλους. Αλλά ο καλύτερος τρόπος να μάθεις είναι στην πράξη.
Τι θα παρουσιάσετε στο Breeder Feeder;
A.E. Το μενού είναι μια αντανάκλαση των πέντε περιφερειών της Νέας Υόρκης. Ζούμε σε μία από τις πιο ετερόκλητες πόλεις του κόσμου. Η γευστική ποικιλία είναι μεγάλη. Θα αντλήσουμε υλικό από κάποια από τα πιο αγαπημένα μας πιάτα και θα χρησιμοποιήσουμε τοπικά υλικά που θα βρούμε στη λαϊκή.
M.S. Αντανακλά τις πολιτισμικές επιρροές της Νέας Υόρκης με στοιχεία ελληνικά, μεξικάνικα, περσικά, πορτορικάνικα...
Μ.S. Θα έλεγα πως ναι. Αφού υπάρχει χώρος για μένα και τον Alex, κάτι τέτοιο θα πρέπει να συμβαίνει. Στον κόσμο αρέσει το φαγητό που τον κάνει να νιώθει καλά και δεν υπάρχει τίποτα σαν το απλό σπιτικό φαγητό.
A.E. Δεν είμαι σίγουρος ότι διακρίνω κάποιον εκδημοκρατισμό. Δυστυχώς, δεν νομίζω ότι ο ελιτισμός θα ξεθωριάσει ποτέ. Αλλά ίσως και να μην είναι έτσι. Το internet σίγουρα δημιούργησε μια πλατφόρμα μέσα από την οποία οι άνθρωποι μοιράζονται τα πάντα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ανακαλύψει κάποιος ένα ταλέντο που υπό άλλες συνθήκες θα έμενε στην αφάνεια και αυτό είναι υπέροχο. Από την άλλη, υπάρχουν αρκετά απαίσια πράγματα εκεί έξω και η αυθεντικότητα υποχωρεί ως αποτέλεσμα της μανίας με τις μοδάτες τάσεις. Είτε έτσι είτε αλλιώς, πάντως, το να μοιράζεσαι είναι φανταστικό. Έχω μάθει πολλά από άλλους. Αλλά ο καλύτερος τρόπος να μάθεις είναι στην πράξη.
Τι θα παρουσιάσετε στο Breeder Feeder;
A.E. Το μενού είναι μια αντανάκλαση των πέντε περιφερειών της Νέας Υόρκης. Ζούμε σε μία από τις πιο ετερόκλητες πόλεις του κόσμου. Η γευστική ποικιλία είναι μεγάλη. Θα αντλήσουμε υλικό από κάποια από τα πιο αγαπημένα μας πιάτα και θα χρησιμοποιήσουμε τοπικά υλικά που θα βρούμε στη λαϊκή.
M.S. Αντανακλά τις πολιτισμικές επιρροές της Νέας Υόρκης με στοιχεία ελληνικά, μεξικάνικα, περσικά, πορτορικάνικα...
Tuesday, March 17, 2015
| ||||||||||||||||
|
Subscribe to:
Posts (Atom)